Hüzün Gözlere...
 

 

 



Ben gözlerini sevdim, görmeden
Ellerini sevdim , tutmadan
Bir “merhaban “ ile tutuldum yüreğine….
Ah be gülüm seni nasıl sevdim bir bilsen
İçimden,
Ta ciğerimden
Her kelimenle, sesinin tınısıyla büyüdün yüreğimde
Hiç anlamadan geldin, kondun benliğime
Kokunu hayal ettim…
Satırlarını sen bildim…
Nicedir böyle hissetmemiştim..
Geldiğin gibi gittin.
Sancılarımla bıraktın beni..
İçimde kocaman bir sensizlikle
Yerin dolmuyor,
Hasretin dinmiyor
Bir tebessümüne, sesine, gülüşüne
Başka hiçbir şey merhem olmuyor…
Biliyor musun, içimdekileri anlatmaya kelimeler yetmiyor…
Atladığım bir şeyler olmalı..
Seni benden uzaklaştıran
Bakışlarını yabancılaştıran
Her neyse,
Ne vakitse
Yaşanmamasını dilesem de…
Sadece bir “merhaba “ ile
Dönsen, açıklasan bir kere….
Çıldırmamak elde değil,
Hele sensizliğe alışmak mümkün değil…
Ben meğer ne çabuk ısınmışım sana
Meğer hayatımda bir sen yokmuşsun…
Öyle bir boşluk ki doldurduğun
Yüreğimin yaması olmuşsun….
Hüzün gözlerine doyamadığım,
Sen ki sevmeye kıyamadığım,
Hayallerimden atamadığım,
Özlemini, hasretini hançer gibi sırtımda taşıdığım
Bunu neden yaptın bana…
Neden?
 
 
 
 
 

 
 
  Bugün 4 ziyaretçi (7 klik) kişi burdaydı!